kółko (język polski)
kółko (1.1)
.jpg.webp)
szkolne kółko (1.3) literackie
kółko (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˈkuwkɔ], AS: [kuu̯ko]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od: koło
- (1.2) małe koło
- (1.3) eduk. szkolne zajęcia dla grupy zainteresowań
- (1.4) grupa bawiących się osób trzymająca się za ręce
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kółko kółka dopełniacz kółka kółek celownik kółku kółkom biernik kółko kółka narzędnik kółkiem kółkami miejscownik kółku kółkach wołacz kółko kółka - przykłady:
- (1.1) Lubię nosić tę sukieneczkę w kwiatuszki i kółeczka.
- (1.2) Do rysowania kółek służy cyrkiel, tzw. zerownik.
- (1.2) Przez te wertepy w parku połamałam kółka w dziecięcym wózku.
- (1.3) W czwartki po lekcjach uczęszczam na kółko chemiczne.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) kółko chemiczne / historyczne / matematyczne / polonistyczne / teatralne itd.
- synonimy:
- (1.3) zajęcia fakultatywne
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koło n
- zdrobn. kółeczko n
- czas. kołować, kołowacieć
- przym. kołowy, skołowany
- przyim. koło
- ims. skołowany
- związki frazeologiczne:
- cztery kółka • kółko różańcowe • kółko graniaste • za kółkiem
- etymologia:
- (1.1-2) pol. koło + -ko[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koło
- angielski: (1.1) circlet, circle
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) кружок m; (1.2) кружок m; (1.3) кружок m; (1.4) хоровод m
- źródła:
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.