policzek (język polski)
policzek (1.1)
policzek (1.2)
- wymowa:
- , IPA: [pɔˈlʲiʧ̑ɛk], AS: [polʹiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. każde z dwóch miejsc na twarzy pod okiem, obok nosa
- (1.2) uderzenie otwartą dłonią w policzek (1.1)
- (1.3) przen. obraza
- (1.4) archit. rodzaj konstrukcji, na której opierają się stopnie schodów
- (1.5) środ. sport. część broni (kolby) do opierania policzka (1.1)[1]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik policzek policzki dopełniacz policzka policzków celownik policzkowi policzkom biernik policzek policzki narzędnik policzkiem policzkami miejscownik policzku policzkach wołacz policzku policzki - przykłady:
- (1.1) Na policzku wyskoczył jej czerwony pryszcz.
- (1.2) Policzek był tak silny, że ofiara zachwiała się.
- (1.3) Napis „Precz z komuną!” na gmachu PZPR byłby prawdziwym policzkiem dla każdego działacza partyjnego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. facka
- (1.3) obraza, afront
- (1.4) belka policzkowa
- antonimy:
- (1.5) ostroga
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. policzkowanie n, spoliczkowanie n
- zgrub. polik mrz
- czas. policzkować ndk., spoliczkować dk.
- przym. policzkowy
- przysł. policzkowo
- związki frazeologiczne:
- nadstawić drugi policzek
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- aleucki: (1.1) ulugaq, uluga-x̂
- angielski: (1.1) cheek; (1.2) bitch slap, slap in the face; (1.3) slap in the face
- arabski: (1.1) خد
- baskijski: (1.1) masail, matrail; (1.2) belarrondoko, masaileko, matraileko, zaplazteko
- białoruski: (1.1) шчака ż
- birmański: (1.1) ပါး (pa:)
- bułgarski: (1.1) буза ż; (1.2) шамар m, плесница ż; (1.4) пързалка ż
- chiński standardowy: (1.1) 脸颊 (liǎnjiá), 面颊 (miànjiá)
- chorwacki: (1.1) obraz m
- czeski: (1.1) tvář ż
- duński: (1.1) kind w
- esperanto: (1.1) vango
- estoński: (1.1) põsk
- fiński: (1.1) poski
- francuski: (1.1) joue ż; (1.2) giffle ż; (1.3) giffle ż
- hebrajski: (1.1) לחי ż (lekhi)
- hiszpański: (1.1) mejilla ż; (1.2) bofetada ż; (1.3) bofetada ż; (1.4) zanca ż
- indonezyjski: (1.1) pipi, roman
- inuktitut: (1.1) ᐅᓗᐊᖅ
- islandzki: (1.1) kinn ż
- japoński: (1.1) 頬, 頬っぺた
- jidysz: (1.1) באַק ż (bak), בעקל n (bekl)
- kansa: (1.1) yéba
- kataloński: (1.1) galta ż
- koreański: (1.1) 볼 (pol)
- Lingua Franca Nova: (1.1) jena / жена
- litewski: (1.1) žandas m
- łotewski: (1.1) vaigs m
- macedoński: (1.1) образ m (obraz)
- neo: (1.1) vango
- niderlandzki: (1.1) wang ż/m
- niemiecki: (1.1) Backe ż, Wange ż; (1.2) Ohrfeige ż; (1.3) Ohrfeige ż
- norweski (bokmål): (1.1) kinn n
- novial: (1.1) vange
- nowogrecki: (1.1) μάγουλο n; (1.2) χαστούκι n, μπάτσος m; (1.3) μπάτσος m, κόλαφος m
- ormiański: (1.1) այտ
- portugalski: (1.1) bochecha ż
- romániço: (1.1) jeno
- rosyjski: (1.1) щека ż; (1.2) пощёчина ż; (1.3) пощёчина ż
- rumuński: (1.1) obraz m
- serbski: (1.1) образ (obraz) m
- słowacki: (1.2) líce n, pot. facka ż
- słoweński: (1.1) lice n
- szwedzki: (1.1) kind w
- tajski: (1.1) แก้ม
- turecki: (1.1) yanak, yüz
- tybetański: (1.1) ཞལ་འགྲམ
- ukraiński: (1.1) щока ż; (1.2) ляпас m
- volapük: (1.1) cüg
- węgierski: (1.1) arc; (1.2) arculütés
- wietnamski: (1.1) má
- wilamowski: (1.1) waeć ż; (1.2) vȧćć ż; (1.3) vȧćć ż
- włoski: (1.1) gota ż, guancia ż; (1.2) schiaffo m, ceffone m, sberla ż; (1.3) sberla ż
- wolof: (1.1) lex
- źródła:
- ↑ Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 333.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.