konstrukcja (język polski)
konstrukcja (1.1) stalowa
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃w̃ˈstrukʦ̑ʲja], AS: [kõũ̯strukcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) układ elementów, sposób ich powiązania
- (1.2) proces budowania, konstruowania
- (1.3) mat. metoda wykreślania figur geometrycznych określonym sposobem, określonymi przyrządami
- (1.4) jęz. zestawienie jednostek o zgodnych funkcjach gramatycznych; zob. też konstrukcja (językoznawstwo) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konstrukcja konstrukcje dopełniacz konstrukcji konstrukcji / przest. konstrukcyj[1] celownik konstrukcji konstrukcjom biernik konstrukcję konstrukcje narzędnik konstrukcją konstrukcjami miejscownik konstrukcji konstrukcjach wołacz konstrukcjo konstrukcje - przykłady:
- (1.2) Trzeba zrobić jakąś konstrukcję tego budynku.
- (1.3) Drogie dzieci, zróbcie konstrukcję sześcioboku foremnego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konstruktor m, konstruktorka ż, konstruowanie n, skonstruowanie n, konstruktywizm m, rekonstrukcja ż, konstruktywność ż
- czas. konstruować ndk., skonstruować dk.
- przym. konstrukcyjny, konstruktorski, konstruktywistyczny
- przysł. konstrukcyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też konstrukcja budowlana w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) construction
- arabski: (1.1-2) تركيب ,بناء ,إقامة ,تعمير ,عمران ,إنشاء ,إعمار
- białoruski: (1.1) канструкцыя ż; (1.4) канструкцыя ż
- bułgarski: (1.1) конструкция ż; (1.2) конструкция ż
- duński: (1.1) konstruktion w; (1.2) konstruktion w
- esperanto: (1.1) konstruo, konstruado; (1.2) konstruo, konstruaĵo
- francuski: (1.2) construction ż
- hiszpański: (1.1) construcción ż; (1.2) construcción ż; (1.3) construcción ż
- kataloński: (1.1) construcció ż; (1.2) construcció ż; (1.3) construcció ż
- marathi: (1.1) वास्तू ż
- niemiecki: (1.1) Konstruktion ż; (1.2) Konstruktion ż; (1.3) Konstruktion ż
- rosyjski: (1.1) констру́кция ż
- szwedzki: (1.1) konstruktion w, ställning w
- ukraiński: (1.1) конструкція ż
- wilamowski: (1.1) konstrükcjon ż; (1.2) konstrükcjon ż; (1.3) konstrükcjon ż; (1.4) konstrükcjon ż
- włoski: (1.1) costruzione ż, ossatura ż; (1.2) costruzione ż, ossatura ż
- źródła:
- ↑
Hasło „konstrukcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.