kolba (język polski)
kolba (1.1)
.jpg.webp)
kolby (1.1) kukurydzy
kolby (1.2)
kolba (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔlba], AS: [kolba]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. rodzaj kwiatostanu i owocostanu; zob. też kolba (botanika) w Wikipedii
- (1.2) techn. chem. szklane naczynie laboratoryjne z szyjką; zob. też kolba (chemia) w Wikipedii
- (1.3) wojsk. uchwyt broni strzeleckiej; zob. też kolba (broń) w Wikipedii
- (1.4) techn. uchwyt narzędzia podobny do kolby (1.3) pistoletu
- (1.5) st.pol. turniej[1]
- (1.6) więz. nos[2]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolba kolby dopełniacz kolby kolb celownik kolbie kolbom biernik kolbę kolby narzędnik kolbą kolbami miejscownik kolbie kolbach wołacz kolbo kolby - przykłady:
- (1.2) Chemik mieszał w kolbie jakiś kolorowy roztwór.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kolba kukurydzy
- (1.2) kolba destylacyjna / reakcyjna
- (1.3) kolba pistoletu / karabinu / strzelby
- (1.4) kolba lutownicy
- synonimy:
- (1.1) kaczan
- (1.4) uchwyt pistoletowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kwiatostan, owocostan
- (1.2) naczynie
- (1.3) rękojeść, uchwyt
- (1.4) rękojeść, uchwyt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kolbowy, kolbowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też kolba w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nos
- angielski: (1.1) spadix; (1.2) flask; (1.3) butt, gunstock
- arabski: (1.2) دورق
- baskijski: (1.2) matraze
- bułgarski: (1.2) колба ż; (1.3) приклад m
- duński: (1.1) kolbe w; (1.2) kolbe w; (1.3) kolbe w
- francuski: (1.1) épi m, spadice m; (1.2) ampoule ż, ballon m; (1.3) crosse ż
- hiszpański: (1.1) mazorca ż, panoja ż; (1.2) matraz m; (1.3) culata ż
- łaciński: (1.1) spadix
- rosyjski: (1.1) початок m; (1.2) колба ż; (1.3) приклад m
- ukraiński: (1.1) качан m
- włoski: (1.1) pannocchia ż (kukurydzy); (1.2) matraccio m; (1.3) calcio m
- źródła:
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.
- ↑ Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.
kolba (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. kolba[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 322.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.