szklany (język polski)

szklany (1.1) budynek

szklane (1.1) skrzypce

wymowa:

IPA: [ˈʃklãnɨ], AS: [šklãny], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zrobiony ze szkła

(1.2) przypominający szkło wyglądem lub dźwiękiem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	szklany		szklana	szklane	szklani	szklane
dopełniacz	szklanego		szklanej	szklanego	szklanych
celownik	szklanemu		szklanej	szklanemu	szklanym
biernik	szklanego	szklany	szklaną	szklane	szklanych	szklane
narzędnik	szklanym		szklaną	szklanym	szklanymi
miejscownik	szklanym		szklanej	szklanym	szklanych
wołacz	szklany		szklana	szklane	szklani	szklane
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Zawsze kupuję soki w szklanych butelkach.

(1.2) Wpatrywała się w przestrzeń szklanym wzrokiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkiełkowicz mos, szkliwiak mzw, szkło n, szkiełko n, szklanka ż, szklaneczka ż, szklana ż, szklankowy m, szklarnictwo n, szklarnia ż, szklarniarz m, szklarstwo n, szklarz m, szklistka ż, szkliwo n, szklenie n, przeszklenie n

czas. szklić ndk., przeszklić dk.

przym. szklarski, szklisty, szklankowy, szklarniowy

przysł. szkliście

związki frazeologiczne:

szklane domy • szklany wzrok • szklany sufit • szklany ekran

etymologia:

pol. szkło

uwagi:

spotyka się niepoprawną formę „szklanny”^[1]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glass
• arabski: (1.1) زجاجي
• białoruski: (1.1) шкляны
• bułgarski: (1.1) стъклен
• duński: (1.2) glasagtig
• esperanto: (1.1) vitra
• rosyjski: (1.1) стеклянный
• rumuński: (1.1) de sticlă
• ukraiński: (1.1) скляний
• wilamowski: (1.1) głȳzera, głyzera
• włoski: (1.1) di vetro

źródła: