butt (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) uchwyt
- (1.2) beczka
- (1.3) kolba, rękojeść
- (1.4) pet, niedopałek
- (1.5) pniak, pień
- (1.6) grubszy koniec
- (1.7) icht. płastuga
- (1.8) cel
- (1.9) amer. pupa, tyłek
- (1.10) wojsk. sport. kulochwyt
- (1.11) krupon
czasownik
- (2.1) bóść, zaatakować głową
- (2.2) przedzierać się
- (2.3) łączyć na styk
- odmiana:
- (1.1-11) lp butt; lm butts
- (2.1-3) butt, butted, butted, butts, butting
- przykłady:
- (1.9) Stop looking at my butt. → Przestań patrzeć się na moją pupę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.9) butthurt • butt plug / buttplug
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. butt in
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.