facka (język polski)
facka (1.2)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈfaʦ̑ka], AS: [facka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. policzek[1]
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) policzek (także uderzenie[2])[3]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. fackać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: policzek
- źródła:
- ↑ Hasło „facka” w: Akademia Umiejętności, Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, Kraków 1913.
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
facka (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) policzek (uderzenie otwartą dłonią w policzek)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik facka facky dopełniacz facky fackám celownik facce fackám biernik facku facky wołacz facko facky miejscownik facce fackách narzędnik fackou fackami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) políček, pohlavek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. fackovat
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
facka (język słowacki)
facka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. policzek – uderzenie otwartą ręką w twarz[1]
- (1.2) pot. przen. policzek – obraza, zniewaga[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dať, vylepiť facku • dostať facku
- synonimy:
- (1.1) zaucho
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fackovačka ż
- czas. facnúť dk., fackať ndk., fackovať ndk., nafackať dk., nafackovať dk., sfackať dk., sfackovať dk., fackať sa ndk., fackovať sa ndk., nafackať sa dk., nafackovať sa dk., sfackať sa dk., sfackovať sa dk.
- przym. fackovací
- związki frazeologiczne:
- jasné ako facka • kúpiť za facku • predať za facku
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „facka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.