opiekun (język polski)
opiekun (1.3) słoni
- wymowa:
- IPA: [ɔˈpʲjɛkũn], AS: [opʹi ̯ekũn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która się kimś lub czymś opiekuje
- (1.2) praw. urz. osoba sprawująca z ramienia sądu opiekę nad dzieckiem
- (1.3) pracownik ogrodu zoologicznego zajmujący się zwierzętami
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik opiekun opiekunowie / opiekuni dopełniacz opiekuna opiekunów celownik opiekunowi opiekunom biernik opiekuna opiekunów narzędnik opiekunem opiekunami miejscownik opiekunie opiekunach wołacz opiekunie opiekunowie / opiekuni - przykłady:
- (1.1) Niech żyje wiecznie pan nasz, Ramzes XIII, opiekun uciśnionych![1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) opiekun prawny
- synonimy:
- obrońca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. opieka ż, opiekuńczość ż, podopieczny m, podopieczna ż
- forma żeńska opiekunka ż
- czas. opiekować się ndk.
- przym. opiekuńczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) guardian, carer; (1.2) guardian
- arabski: (1.1) راع, مهيمن, حافظ
- esperanto: (1.1) zorganto; (1.2) zorganto, kuratoro
- francuski: (1.1) gardien
- hiszpański: (1.1) cuidador m; (1.2) tutor m; (1.3) cuidador m
- jidysz: (1.1) היטער m (hiter)
- niderlandzki: (1.1) verzorger m
- rosyjski: (1.1) опеку́н m; (1.2) опеку́н m; (1.3) смотри́тель m
- szwedzki: (1.1) vårdare w; (1.2) vårdnadshavare w, förmyndare w, målsman w, god man w
- tuvalu: (1.1) fātamā
- wilamowski: (1.1) opjekün m; (1.2) opjekün m; (1.3) opjekün m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.