prawny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpravnɨ], AS: [pravny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który dotyczy prawa, wywodzi się z prawa, jest z nim zgodny

(1.2) taki, który zajmuje się prawem jako nauką; jest stosowany w tej dziedzinie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	prawny		prawna	prawne	prawni	prawne
dopełniacz	prawnego		prawnej	prawnego	prawnych
celownik	prawnemu		prawnej	prawnemu	prawnym
biernik	prawnego	prawny	prawną	prawne	prawnych	prawne
narzędnik	prawnym		prawną	prawnym	prawnymi
miejscownik	prawnym		prawnej	prawnym	prawnych
wołacz	prawny		prawna	prawne	prawni	prawne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) akt prawny • fakt prawny • porządek prawny • przepis prawny • radca prawny • stosunek prawny • środek prawny • skutek prawny • kruczek prawny • moc / opieka / poradnia / zasada prawna • czynność prawna • droga prawna • działanie prawne • fikcja prawna • luka prawna • pomoc prawna • zdolność prawna • osoba prawna • osobowość prawna • norma prawna

(1.2) tekst / termin prawny • terminologia prawna • pojęcie prawne • nauki prawne

synonimy:

(1.1) legalny

(1.2) prawniczy

antonimy:

(1.1) bezprawny, nieprawny, nielegalny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prawniczek mos, prawo n, prawnik m, prawniczka ż, prawność ż

przym. prawniczy

przysł. prawo, prawnie

przedr. prawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) legal; (1.2) legal, law
• duński: (1.1) juridisk; (1.2) juridisk
• esperanto: (1.1) leĝa, jura
• hiszpański: (1.1) legal; (1.2) jurídico
• niemiecki: (1.1) Rechts-; (1.2) juristisch, rechtlich
• norweski (bokmål): (1.1) juridisk
• norweski (nynorsk): (1.1) juridisk
• rosyjski: (1.2) юридический
• szwedzki: (1.2) juridisk
• węgierski: jogi
• włoski: (1.1) legale, giuridico

źródła: