prawniczek (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od prawnik

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od prawniczka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawniczek	prawniczkowie
dopełniacz	prawniczka	prawniczków
celownik	prawniczkowi	prawniczkom
biernik	prawniczka	prawniczków
narzędnik	prawniczkiem	prawniczkami
miejscownik	prawniczku	prawniczkach
wołacz	prawniczku	prawniczkowie

przykłady:

(1.1) (…) Gustaw to przecież stary druh, jeszcze z czasów, kiedy się młodym prawniczkiem biegało po jour fixach parafialnych od doktorowej do adwokatowej^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prawo n, prawnik m, prawniczka ż, prawa ż, prawica ż, prawactwo n, prawak m, prawność ż, prawko n, prawość ż, prawowitość ż

przym. prawny, prawniczy, prawowity, prawy

przysł. prawnie, prawniczo, prawowicie, prawo

tem. słow. prawo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prawnik + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: prawnik

źródła: