Gustaw (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡustaf], AS: [gustaf], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Gustaw w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Gustaw Gustawowie dopełniacz Gustawa Gustawów celownik Gustawowi Gustawom biernik Gustawa Gustawów narzędnik Gustawem Gustawami miejscownik Gustawie Gustawach wołacz Gustawie Gustawowie depr. M. i W. lm: (te) Gustawy - przykłady:
- (1.1) Lecimy z Gustawem do Rio na wakacje.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Gustaw • brat / kuzyn / wujek / dziadek Gustaw • mężczyzna imieniem (o imieniu) Gustaw • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Gustaw • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Gustaw • otrzymać / dostać / przybrać imię Gustaw • dzień imienin / imieniny Gustawa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gustawa ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Gustav
- francuski: (1.1) Gustave m
- grenlandzki: (1.1) Kuutak
- łotewski: (1.1) Gustavs m
- rosyjski: (1.1) Густав m
- szwedzki: (1.1) Gustav, Gustaf
- włoski: (1.1) Gustavo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.