druh (język polski)
druhowie (1.1)
druhowie (1.2)
druhowie (1.3)
- wymowa:
- IPA: [drux], AS: [druχ]
- homofon: druch
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) harc. członek organizacji harcerskiej
- (1.2) książk. przyjaciel, towarzysz, kumpel
- (1.3) strażak ochotnik
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik druh druhowie dopełniacz druha druhów celownik druhowi druhom biernik druha druhów narzędnik druhem druhami miejscownik druhu druhach wołacz druhu druhowie - przykłady:
- (1.1) Druhu drużynowy!
- (1.2) Jesteś dla mnie druhem.
- (1.3) Gdyby nie druhowie z miejscowej OSP, zabytkowy kościół w Ptaszkowej strawiłby pożar wzniecony przez podpalaczy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) stary druh
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. drużba mos/ż, druhna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) st.pol. druch < prasł. drug[2]
- uwagi:
- nie mylić z: druch
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przyjaciel
- angielski: (1.1) boyscout
- kaszubski: (1.2) drëch m
- źródła:
- ↑ S. Śmierciak, Straże pożarne są, ale brakuje druhów, Dziennik Polski, 10.04.2013.
- ↑ Maciej Malinowski, Jak ogurek stał się… ogórkiem!, „Obcy język polski” (3)
druh (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (2.1) rodzaj, typ, gatunek
- (2.2) biol. gatunek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik druh druhové / druzi dopełniacz druha druhů celownik druhovi / druhu druhům biernik druha druhy wołacz druhu druhové / druzi miejscownik druhovi / druhu druzích narzędnik druhem druhy - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik druh druhy dopełniacz druhu druhů celownik druhu druhům biernik druh druhy wołacz druhu druhy miejscownik druhu druzích narzędnik druhem druhy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. družka ż, družice
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
druh (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) syst. zool. gatunek
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Líška hrdzavá je druh cicavca z čeľade psovité. → Lis pospolity jest gatunkiem ssaka z rodziny psowatych.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.