jura (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈjura], AS: [i ̯ura]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geol. jeden z okresów geologicznych; zob. też jura w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik jura dopełniacz jury celownik jurze biernik jurę narzędnik jurą miejscownik jurze wołacz juro - przykłady:
- (1.1) To w jurze pojawił się pierwszy ptak, archeopteryks.
- (1.1) Na początku jury następuje transgresja morza, duże obszary współczesnej Europy pokrywa morze epikontynentalne; pod koniec jury morza zaczynają się wycofywać.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wczesna / późna jura • dolna / środkowa / górna jura • jura czarna / brunatna / biała
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) era mezozoiczna, mezozoik
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurajski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) od Jura, pasma górskiego na pograniczu Francji i Szwajcarii
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: trias • kreda
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Jurassic
- baskijski: (1.1) Jurasiko
- białoruski: (1.1) юра ż, юрскі перыяд m
- duński: (1.1) jura, juratiden
- esperanto: (1.1) ĵurasio
- francuski: (1.1) jurassique m
- islandzki: (1.1) júratímabilið n
- kataloński: (1.1) Juràssic m
- niemiecki: (1.1) Jura m
- słowacki: (1.1) jura ż
- źródła:
jura (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geol. jura
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jura jury dopełniacz jury jury celownik juře jurám biernik juře jury wołacz juro jury miejscownik juře jurách narzędnik jurou jurami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurský
- rzecz. Jura
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
jura (esperanto)
przymiotnik
- (1.1) prawny
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo jura juraj akuzativo juran jurajn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jura persono / protekto • juraj konsiloj / normoj / sciencoj
- synonimy:
- (1.1) leĝa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. juro, juristo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
jura (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geol. jura[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 299.
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.