doskonale (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌdɔskɔ̃ˈnalɛ], AS: [doskõnale], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

przysłówek

(1.1) świetnie, w doskonały sposób

(1.2) w pełni, całkowicie, absolutnie, perfekcyjnie

wykrzyknik

(2.1) wyrażenie aprobaty, zgody

odmiana:

nieodm.

przykłady:

(1.1) Doskonale mówi pan po polsku.

(1.2) Ma doskonale harmonijną figurę.

(2.1) – Kupiłem jabłka od gospodarza. – Doskonale, zrobię jabłecznik.

składnia:

kolokacje:

fiz. ciało doskonale czarne

synonimy:

(1.1) świetnie, znakomicie

(2.1) świetnie, dobrze, ok, super, wyśmienicie, znakomicie

antonimy:

(1.1) niedoskonale, niezbyt dobrze

(1.2) niedoskonale

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. doskonałość ż, doskonalenie n, udoskonalanie n, udoskonalenie n

czas. doskonalić ndk., udoskonalać dk., udoskonalić dk.

przym. doskonały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) perfectly; (1.2) perfectly
• litewski: (1.1) puikiai
• niemiecki: (1.1) ausgezeichnet
• rosyjski: (1.1) отлично; (1.2) полностью
• ukraiński: (1.1) досконало

źródła: