прамоўца (język białoruski)
прамоўца (1.1)
- transliteracja:
- pramoŭca
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mówca (ten, kto właśnie przemawia)
- (1.2) krasomówca, orator, mówca
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik прамо́ўца прамо́ўцы dopełniacz прамо́ўцы прамо́ўцаў celownik прамо́ўцу прамо́ўцам biernik прамо́ўцу прамо́ўцаў narzędnik прамо́ўцам прамо́ўцамі miejscownik прамо́ўцу прамо́ўцах - przykłady:
- (1.1) Прамоўца адступіў ад тэмы. → Mówca zboczył z tematu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) таленавіты прамоўца → utalentowany mówca
- synonimy:
- (1.1) аратар
- (1.2) аратар, красамоўца
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) выступальнік, выступальшчык
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. мова ż, прамова ż
- czas. прамовіць dk.
- przym. прамоўніцкі, прамоўны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.