uliczny (język polski)

uliczna (1.1) latarnia

uliczny (1.2) handel

wymowa:

IPA: [uˈlʲiʧ̑nɨ], AS: [ulʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ulicy, związany z ulicą^[1]

(1.2) odbywający się na ulicy

(1.3) dotyczący ulicznicy / ulicznika – związany z nimi lub im przypisywany

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	uliczny		uliczna	uliczne	uliczni	uliczne
dopełniacz	ulicznego		ulicznej	ulicznego	ulicznych
celownik	ulicznemu		ulicznej	ulicznemu	ulicznym
biernik	ulicznego	uliczny	uliczną	uliczne	ulicznych	uliczne
narzędnik	ulicznym		uliczną	ulicznym	ulicznymi
miejscownik	ulicznym		ulicznej	ulicznym	ulicznych
wołacz	uliczny		uliczna	uliczne	uliczni	uliczne

przykłady:

(1.2) Ta dziewczyna wykorzystywała spotkania i demonstracje uliczne, by kraść pieniądze^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) uliczna latarnia

(1.2) uliczna komunikacja / manifestacja • uliczny ruch / wyścig

(1.3) uliczny język • uliczna profesja • uliczne maniery

synonimy:

(1.1) drogowy

(1.3) rynsztokowy, pospolity, wulgarny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ulica ż, uliczka ż, ulicznik mos, ulicznica ż

związki frazeologiczne:

gry uliczne

etymologia:

pol. ulica + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) street; (1.2) street
• białoruski: (1.1) вулічны; (1.2) вулічны
• esperanto: (1.1) strata
• kaszubski: (1.1) ùliczny; (1.2) ùliczny; (1.3) ùliczny
• słowacki: (1.1) uličný; (1.2) uličný
• ukraiński: (1.1) вуличний; (1.2) вуличний

źródła: