kraść (język polski)

wymowa:
, IPA: [kraɕʨ̑], AS: [kraść]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) brać coś na własność bez zgody i wiedzy właściciela
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) Na osiedlu nieznana szajka kradnie rowery.
(1.1) Nie kradnij[1].
składnia:
(1.1) kraść + B., nie kraść + D.
kolokacje:
(1.1) kraść rower / samochód /…
synonimy:
(1.1) przywłaszczać, zagarniać, pot. kosić, reg. pozn. iść na skibę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kradzenie n, kradzież ż
czas. rozkraść, okradać ndk., okraść dk., wkradać się ndk., wkraść się dk., zakradać się ndk., zakraść się dk., ukraść dk., skraść dk.
przyr. -kradztwo
związki frazeologiczne:
kradzione nie tuczyi ten złodziej, co kradnie, i ten, co złodziejowi drabinę trzyma • smaczny chleb kradziony • bywałemu łgać, bogatemu kraść
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Przykazanie z Dekalogu.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.