erbeuten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈbɔɪ̯tn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zdobywać jako łup, zdobyć jako łup (z napaści, kradzieży, polowania itp.)

(1.2) zrabować

odmiana:

(1.1-2)^[1] erbeut|en (erbeutet), erbeutete, erbeutet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erbeuten n, Erbeutung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: beuten • ausbeuten • erbeuten

źródła: