napaść (język polski)

wymowa:

​ IPA: [ˈnapaɕʨ̑], AS: [napaść]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gwałtowny atak (zbrojny, słowny itp.)

czasownik przechodni dokonany

(2.1) aspekt dokonany od: napadać

(2.2) aspekt dokonany od: paść

czasownik zwrotny dokonany

(3.1) aspekt dokonany od: napadać się

(3.2) aspekt dokonany od: paść się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	napaść	napaści
dopełniacz	napaści	napaści
celownik	napaści	napaściom
biernik	napaść	napaści
narzędnik	napaścią	napaściami
miejscownik	napaści	napaściach
wołacz	napaści	napaści

(2.1, 3.1) koniugacja I

(2.2, 3.2) koniugacja XI z wymianą ś → s w temacie

przykłady:

(1.1) Aktywiści w różnych częściach świata zaczęli opracowywać oprogramowanie do rozpoznawania twarzy w celu identyfikacji policjantów podejrzewanych o napaści na protestujących.

(2.1) Napadło na mnie dwóch małolatów i ukradli mi portfel.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napastnik mos, napadanie n, napadacz mos/mrz

czas. napadać ndk.

przym. napastliwy

przysł. napastniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1, 3.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: napadać

(2.2, 3.2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: paść

• angielski: (1.1) assault
• arabski: (1.1) مهاجمة ż, إعتداء, هجوم
• duński: (1.1) overgreb n
• esperanto: (1.1) invado
• hiszpański: (1.1) agresión ż, ataque m
• rosyjski: (1.1) нападение n
• ukraiński: (1.1) на́па́сть ż, атака ż; (2.1) напа́сти

źródła: