policjant (język polski)

policjant (1.1)

wymowa:

IPA: [pɔˈlʲiʦ̑ʲjãnt], AS: [polʹicʹi ̯ãnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) funkcjonariusz policji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	policjant	policjanci
dopełniacz	policjanta	policjantów
celownik	policjantowi	policjantom
biernik	policjanta	policjantów
narzędnik	policjantem	policjantami
miejscownik	policjancie	policjantach
wołacz	policjancie	policjanci
depr. M. i W. lm: (te) policjanty

przykłady:

(1.1) Policjanci urządzili zasadzkę na groźnego bandytę.

(1.1) Teraz policjanci ustalają szczegóły nielegalnego procederu i sprawdzają czy do podobnych przypadków dochodziło już wcześniej na terenie sąsiednich miejscowości^[1].

(1.1) W przypadku, kiedy policjant posiada widoczny tatuaż, przełożony może nie dopuścić go do pełnienia służby lub może odsunąć od jej pełnienia^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. gliniarz, glina, pan władza, misiek, miś, misiak, smerf; pot. żart. lub lekcew. kulson; obraź. pies; reg. pozn. szkieł

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zawód

hiponimy:

(1.1) dzielnicowy, żandarm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. policja ż

zdrobn. policjancik m

forma żeńska policjantka ż

przym. policyjny

przysł. policyjnie

związki frazeologiczne:

policjant w spódnicy

etymologia:

pol. policja + -ant < łac. politia < gr. πολιτεία < gr. πολίτης

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• albański: (1.1) polic
• angielski: (1.1) policeman, police officer
• arabski: (1.1) شرطي m
• baskijski: (1.1) polizia, poliziakide
• białoruski: (1.1) паліцэйскі m, паліцыянт m, палісмен m
• bułgarski: (1.1) полицай m
• chorwacki: (1.1) policajac m
• czeski: (1.1) policista m
• dolnołużycki: (1.1) policist m
• duński: (1.1) politibetjent w, politimand w
• esperanto: (1.1) policisto
• estoński: (1.1) politseinik
• francuski: (1.1) policier m, flic m
• górnołużycki: (1.1) policist m
• grenlandzki: (1.1) pinerluttaalisitsisoq
• hiszpański: (1.1) policía m / ż
• islandzki: (1.1) lögregluþjónn m
• japoński: (1.1) 警官 (けいかん, keikan)
• kaszubski: (1.1) pòlicjant m, szandara m
• kataloński: (1.1) policia m
• litewski: (1.1) policininkas m
• łotewski: (1.1) policists m
• niemiecki: (1.1) Polizist m
• nowogrecki: (1.1) αστυνόμος m, αστυνομικός m
• portugalski: (1.1) policial m
• rosyjski: (1.1) полицейский m, полисмен m
• szwedzki: (1.1) polis w
• tuvalu: (1.1) pulisimani
• ukraiński: (1.1) поліцейський m, поліцай m
• węgierski: (1.1) rendőr
• wilamowski: (1.1) śandar m
• włoski: (1.1) poliziotto m
• wolof: (1.1) alkaati

źródła: