dzielnicowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) policjant nadzorujący określony rejon miasta
przymiotnik relacyjny
- (2.1) związany z dzielnicą (np. miasta lub państwa), dotyczący dzielnicy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dzielnicowy dzielnicowi dopełniacz dzielnicowego dzielnicowych celownik dzielnicowemu dzielnicowym biernik dzielnicowego dzielnicowych narzędnik dzielnicowym dzielnicowymi miejscownik dzielnicowym dzielnicowych wołacz dzielnicowy dzielnicowi - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dzielnicowy dzielnicowa dzielnicowe dzielnicowi dzielnicowe dopełniacz dzielnicowego dzielnicowej dzielnicowego dzielnicowych celownik dzielnicowemu dzielnicowej dzielnicowemu dzielnicowym biernik dzielnicowego dzielnicowy dzielnicową dzielnicowe dzielnicowych dzielnicowe narzędnik dzielnicowym dzielnicową dzielnicowym dzielnicowymi miejscownik dzielnicowym dzielnicowej dzielnicowym dzielnicowych wołacz dzielnicowy dzielnicowa dzielnicowe dzielnicowi dzielnicowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Powiadomiła dzielnicowego o kolejnej rozróbie.
- (2.1) Mamy nasze dzielnicowe pisemko i jesteśmy z niego dumni.
- (2.1) Ruś rozpadła się na szereg księstw dzielnicowych.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzielnica ż, dzielnicowość ż
- czas. dzielić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1-2) pol. dzielnica + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) slang. obvoďák m, územář m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.