πολίτης (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [po.ˈli.tis]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) obywatel
- (1.2) mieszkaniec miasta
- (1.3) cywil
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) obywatelka
- (2.2) mieszkanka miasta
- odmiana:
- (1.1-3) (2.1-2) Μ10: lp D. πολίτη; lm πολίτες, D. πολιτών
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ιθαγενής
- (1.2) αστός
- (2.1) książk. πολίτις
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. πολιτεία ż, πολίτευμα n, κοσμοπολίτης, συμπολίτης, πόλη ż, książk. πολίτις ż, πολιτευτής m, πολιτεύτρια ż, Πολίτης m, Πολίτισσα ż, πολιτική ż, πολιτικός m/ż
- przym. πολιτειακός, πολιτικός
- czas. πολιτεύομαι
- związki frazeologiczne:
- ακαδημαϊκός πολίτης → student
- etymologia:
- gr. πολίτης
- uwagi:
- nie mylić z: Πολίτης
- źródła:
πολίτης (język starogrecki)
- transliteracja:
- polítēs
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) obywatel
- (1.2) współobywatel
- odmiana:
- lp πολίτης πολίτου πολίτῃ πολίτην πολῖτα lm πολῖται πολιτῶν πολίταις πολίτας πολῖται liczba podwójna πολίτα πολίταιν πολίταιν πολίτα πολίτα
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- πόλις, κοσμοπολίτης
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od πόλις
- uwagi:
- forma jońska: πολιήτης
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.