glina (język polski)
glina (1.1)
_policeman.JPG.webp)
glina (2.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡlʲĩna], AS: [glʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński[uwagi 1]
- (2.1) pot. policjant
- odmiana:
- (1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik glina gliny dopełniacz gliny glin celownik glinie glinom biernik glinę gliny narzędnik gliną glinami miejscownik glinie glinach wołacz glino gliny - przykłady:
- (1.1) Ta archaiczna waza wykonana jest z gliny.
- (2.1) Zgarnęły mnie gliny za picie piwa w miejscu publicznym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) gliniarz, policjant
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gliniarz mzw/mos, glin m, glinian m; zdrobn. glinka ż, glinianka ż, gliniak m, gliniec m
- przym. gliniany, gliniasty
- związki frazeologiczne:
- ulepiony z tej samej gliny
- etymologia:
- (1.1) zobacz też: ceramika • porcelana • porcelit • fajans • majolika • kamionka • glina • cermet • keramzyt • klinkier • terakota
- (1.1) od prasł. *glina o tym samym znaczeniu (por. czes. hlina, ros. глина), to zaś wywodzi się od rdzenia praindoeur. *glei- oznaczającego coś śluzowatego, lepkiego (od tego samego pierwiastka pochodzi ang. clay; por. pol. glon, glista)[2]
- uwagi:
- ↑ Rodzaj męski bywa stosowany w liczbie pojedynczej (ten glina), ale nie w mnogiej (dwie gliny, a nie
dwa gliny, dwaj gliny).
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gliniarz
- angielski: (1.1) clay; (2.1) cop
- arabski: (1.1) صلصال m (ṣalṣāl), طين m (ṭīn)
- baskijski: (1.1) buztin
- białoruski: (1.1) гліна ż; (2.1) фараон m
- bułgarski: (1.1) глина ż
- czeski: (1.1) hlína ż; (2.1) polda
- duński: (1.1) ler n
- esperanto: (1.1) argilo
- francuski: (1.1) argile ż, terre glaise ż
- hiszpański: (1.1) arcilla ż, greda
- interlingua: (1.1) argilla
- islandzki: (1.1) leir m
- japoński: (1.1) 粘土(ねんど) (nendo)
- jidysz: (1.1) ליים ż (lejm)
- kaszubski: (1.1) glëna ż
- malajalam: (1.1) കളിമണ്ണ്
- niemiecki: (1.1) Ton m, Lehm m; (2.1) Bulle m
- norweski (bokmål): (1.1) leire
- nowogrecki: (1.1) πηλός m, άργιλος m lub ż
- rosyjski: (1.1) глина ż; (2.1) коп m, фараон m, полицай m
- sanskryt: (1.1) मृदा ż (mṛdā)
- slovio: (1.1) glin (глин)
- słowacki: (1.1) hlina ż
- słoweński: (1.1) glina ż
- suahili: (1.1) udongo
- szwedzki: (1.1) lera w
- ukraiński: (1.1) глина ż
- wenecki: (1.1) crèa
- węgierski: (1.1) agyag
- wietnamski: (1.1) đất sét
- wilamowski: (1.1) celin ż
- włoski: (1.1) argilla
- źródła:
- ↑
Hasło „glina” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „glina” w: Izabela Malmor, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2.
glina (język romansz)
.jpg.webp)
glina (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
glina (język słoweński)
glina (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) glina[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. glinenec m, glinenica ż
- przym. glinast, glinat, glinen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.
- ↑ Nina Snoj, Slovene Dictionary and Phrasebook, str. 46
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.