cop (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reg. warmiński kok
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Zopf
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kok
źródła:

cop (język angielski)

wymowa:
bryt. (RP) IPA: /kɒp/
amer. (GA) IPA: /kɑp/
wymowa australijska
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) pot. glina (policjant)
(1.2) daw. głowa

czasownik

(2.1) pot. złapać, pojmać, nakryć, schwytać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) copper
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

cop (język czeski)

cop (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) warkocz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. copánek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

cop (język słowacki)

cop (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) warkocz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) vrkoč
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.