przywłaszczać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przywłaszczyć)

(1.1) zabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś
odmiana:
(1.1) VIIIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zawłaszczać, zagarniać, kraść, uzurpować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przywłaszczanie n, przywłaszczenie n, przywłaszczyciel m, przywłaszczycielka ż
czas. przywłaszczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) convert, appropriate, usurp
  • duński: (1.1) tilegne sig
  • szwedzki: (1.1) tillägna sig, tillskansa sig, bemäktiga sig, appropriera, usurpera, kapa, lägga beslag på något, lägga vantarna på något
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.