mentor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmɛ̃ntɔr], AS: [mẽntor], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. doświadczony nauczyciel, doradca, wychowawca
- (1.2) książk. osoba stale pouczająca innych, lubiąca prawić morały
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) ogrod. roślina o utrwalonych cechach, służąca do przekazywania tych cech zaszczepionemu na niej młodemu pędowi
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mentor mentorzy dopełniacz mentora mentorów celownik mentorowi mentorom biernik mentora mentorów narzędnik mentorem mentorami miejscownik mentorze mentorach wołacz mentorze mentorzy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mentor mentory dopełniacz mentora mentorów celownik mentorowi mentorom biernik mentor mentory narzędnik mentorem mentorami miejscownik mentorze mentorach wołacz mentorze mentory - przykłady:
- (1.1) Mentor to osoba, od której się uczysz, poznajesz jego filozofię dotyczącą konkretnych zagadnień[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) ton mentora
- synonimy:
- (1.1) mistrz, trener, ekspert
- (1.2) moralista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mentorstwo n, mentoring m
- forma żeńska mentorka ż
- przym. mentorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od imienia mitologicznego Mentora, wychowawcy syna Odyseusza – Telemacha[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ z Internetu
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
mentor (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) mentor
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.