ambona (język polski)
ambona (1.1)
ambona (1.2)
- wymowa:
- , IPA: [ãmˈbɔ̃na], AS: [ãmbõna], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. rel. miejsce służące kapłanom do czytania tekstów liturgicznych, głoszenia kazań; zob. też ambona w Wikipedii; zob. też ambona w Encyklopedii staropolskiej
- (1.2) łow. obiekt w kształcie wieżyczki, służący do polowań na zwierzynę; zob. też ambona (myślistwo) w Wikipedii
- (1.3) środ. geogr. geol. skała o nieregularnych kształtach[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ambona ambony dopełniacz ambony ambon celownik ambonie ambonom biernik ambonę ambony narzędnik amboną ambonami miejscownik ambonie ambonach wołacz ambono ambony - przykłady:
- (1.1) Ambony są często bogato zdobione.
- (1.2) Ambony ustawiane są na granicy lub w głębi lasu w miejscach, gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo napotkania zwierzyny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kazanie z ambony • grzmieć z ambony
- synonimy:
- (1.1) kazalnica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) minbar
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. ambonka
- przym. ambonowy
- związki frazeologiczne:
- (1.1) spaść z ambony
- etymologia:
- wł. ambone < łac. ambo < gr. ἄμβων[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pulpit; (1.2) shooting stand
- baskijski: (1.1) pulpitu
- bułgarski: (1.1) амвон m
- chorwacki: (1.1) ambon m
- czeski: (1.1) kazatelna
- duński: (1.1) prædikestol w; (1.2) hochstand
- esperanto: (1.1) predikejo, ambono
- estoński: (1.1) kantsel
- francuski: (1.1) chaire ż
- hiszpański: (1.1) púlpito m
- islandzki: (1.1) prédikunarstóll m, ræðustóll m
- japoński: (1.1) 講壇
- kaszubski: (1.1) kôzalnica
- luksemburski: (1.1) Priedegtstull, Kanzel
- niderlandzki: (1.1) kansel
- niemiecki: (1.1) Kanzel ż; (1.2) Hochsitz m
- nowogrecki: (1.1) άμβωνας m
- rosyjski: (1.1) амво́н m; (1.2) лаба́з m, пола́ти lm
- słowacki: (1.1) kazateľnica ż
- szwedzki: (1.1) predikstol w
- ukraiński: (1.1) амвон m
- wilamowski: prydikśtul m, prȳdiḱštu̐l m, prydikśtül m
- włoski: (1.1) pulpito m
- źródła:
- ↑ Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa ogólnego. Terminologizacja wyrazów potocznych, „Poradnik Językowy” nr 2/1979, s. 63.
- ↑
Hasło „ambona” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
ambona (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ambona
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ambona ambony dopełniacz ambony ambon celownik amboně ambonám biernik ambonu ambony wołacz ambono ambony miejscownik amboně ambonách narzędnik ambonou ambonami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ambona (język litewski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ambona
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.