potentat (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ekon. osoba lub instytucja o wysokiej pozycji i znaczeniu
- (1.2) daw. możny pan
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik potentat potentaci dopełniacz potentata potentatów celownik potentatowi potentatom biernik potentata potentatów narzędnik potentatem potentatami miejscownik potentacie potentatach wołacz potentacie potentaci depr. M. i W. lm: (te) potentaty[1] - przykłady:
- (1.1) Fabryczkę kupił austriacki potentat stalowy.
- składnia:
- (1.1) potentat + D. • potentat w + Ms.
- kolokacje:
- (1.1) potentat gazowy / miedziany / naftowy / stalowy • potentat branży hutniczej • potentat w handlu kawą
- synonimy:
- (1.1) magnat
- (1.2) możnowładca, oligarcha, magnat
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. potentat, niem. Potentat < śr.łac. potentatus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) potentate
- francuski: (1.1) potentat m
- niemiecki: (1.2) Machthaber m
- nowogrecki: (1.1) άρχων m, δεσπότης m; (1.2) προύχοντας m, ηγεμόνας m
- węgierski: (1.1) potentát
- włoski: (1.1) potenza ż, pezzo grosso m; (1.2) magnate m
- źródła:
- ↑
Hasło „potentat” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
potentat (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) polit. możnowładca
- (1.2) magnat, oligarcha
- odmiana:
- (1.1-2) lp potentat; lm potentats
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. potentatus < łac. potens + -atus
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.