potens (język łaciński)

wymowa:
​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdolny
(1.2) potężny
odmiana:
(1.1) potens, D. potentis; stopień wyższy potenti|or, ~or, ~us; stopień najwyższy potentissim|us, ~a, ~um (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1-2) impotens
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. potentia; przym. impotens, potentatus, potentialis
(1.2) przym. omnipotens
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) imiesłów od posse
(1.2) z (1.1)
uwagi:
źródła:

potens (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) seks. potencja[1]
(1.2) mat. potęga[1]
odmiana:
(1) en potens, potensen, potenser, potenserna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) potent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 860.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.