węgorz (język polski)

węgorz (1.1)
wędzone węgorze (1.2)
wymowa:
, IPA: [ˈvɛ̃ŋɡɔʃ], AS: [vŋgoš], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. ryba z rodziny Anguillidae[1], węgorzowatych; zob. też węgorzowate w Wikipedii
(1.2) kulin. spoż. mięso węgorza (1.1) lub potrawa z niego
(1.3) hazardowa gra w domino[2]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3) blm
przykłady:
(1.1) Węgorz jest rybą aktywną nocą.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dorodny / okazały / śliski / wijący się / żywy węgorz • łowisko / połów węgorza / węgorzy • tarło węgorza • łowić węgorze
(1.2) smażony / wędzony / duszony węgorz • świeży węgorz • węgorz w galarecie / occie / śmietanie / zalewiedusić / gotować / piec / przyrządzać / smażyć / uwędzić / wędzić węgorza • podawać / serwować węgorza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) węgorz europejski
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. węgorzyca ż, węgorzowate nmos
zdrobn. węgorzyk m
przym. węgorzowy, węgorzowaty
związki frazeologiczne:
(1.1) łupić jak węgorza[3]węgorz elektryczny
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby • Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Anguillidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Domino w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 85.
  3. Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 89.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.