cenić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ɲiʨ̑], AS: [cńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik

(1.1) uznawać walory kogoś/czegoś
odmiana:
(1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Urodzeni pod znakiem Panny cenią uporządkowany sposób życia.
(1.1) Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. / Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, / Kto cię stracił[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poważać, szanować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. oceniać, przeceniać
rzecz. przecena ż, cena ż, cennik mrz, cenienie n
przym. cenny, cenowy
przysł. cenowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *cěniti[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „cenić” w: SJP.pl.
  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz, Inwokacja
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.