cenić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ɲiʨ̑], AS: [cẽńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) uznawać walory kogoś/czegoś
- odmiana:
- (1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik cenić czas teraźniejszy cenię cenisz ceni cenimy cenicie cenią czas przeszły m ceniłem ceniłeś cenił ceniliśmy ceniliście cenili ż ceniłam ceniłaś ceniła ceniłyśmy ceniłyście ceniły n ceniłom ceniłoś ceniło tryb rozkazujący niech cenię ceń niech ceni ceńmy ceńcie niech cenią pozostałe formy czas przyszły m będę cenił,
będę cenićbędziesz cenił,
będziesz cenićbędzie cenił,
będzie cenićbędziemy cenili,
będziemy cenićbędziecie cenili,
będziecie cenićbędą cenili,
będą cenićż będę ceniła,
będę cenićbędziesz ceniła,
będziesz cenićbędzie ceniła,
będzie cenićbędziemy ceniły,
będziemy cenićbędziecie ceniły,
będziecie cenićbędą ceniły,
będą cenićn będę ceniło,
będę cenićbędziesz ceniło,
będziesz cenićbędzie ceniło,
będzie cenićczas zaprzeszły m ceniłem był ceniłeś był cenił był ceniliśmy byli ceniliście byli cenili byli ż ceniłam była ceniłaś była ceniła była ceniłyśmy były ceniłyście były ceniły były n ceniłom było ceniłoś było ceniło było forma bezosobowa czasu przeszłego ceniono tryb przypuszczający m ceniłbym,
byłbym ceniłceniłbyś,
byłbyś ceniłceniłby,
byłby ceniłcenilibyśmy,
bylibyśmy cenilicenilibyście,
bylibyście ceniliceniliby,
byliby ceniliż ceniłabym,
byłabym ceniłaceniłabyś,
byłabyś ceniłaceniłaby,
byłaby ceniłaceniłybyśmy,
byłybyśmy ceniłyceniłybyście,
byłybyście ceniłyceniłyby,
byłyby ceniłyn ceniłobym,
byłobym ceniłoceniłobyś,
byłobyś ceniłoceniłoby,
byłoby ceniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m ceniący, nieceniący ż ceniąca, nieceniąca ceniące, nieceniące n ceniące, nieceniące imiesłów przymiotnikowy bierny m ceniony, nieceniony cenieni, niecenieni ż ceniona, nieceniona cenione, niecenione n cenione, niecenione imiesłów przysłówkowy współczesny ceniąc, nie ceniąc rzeczownik odczasownikowy cenienie, niecenienie - przykłady:
- (1.1) Urodzeni pod znakiem Panny cenią uporządkowany sposób życia.
- (1.1) Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. / Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, / Kto cię stracił[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poważać, szanować
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. oceniać, przeceniać
- rzecz. przecena ż, cena ż, cennik mrz, cenienie n
- przym. cenny, cenowy
- przysł. cenowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *cěniti[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) to value
- esperanto: (1.1) ŝati
- jidysz: (1.1) שאַצן (szacn), אַכטן (achtn)
- niderlandzki: (1.1) op prijs stellen, appreciëren
- rosyjski: (1.1) ценить
- szwedzki: (1.1) skatta, uppskatta, värdesätta, värdera, akta, högakta
- wilamowski: (1.1) ahta, aochta
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz, Inwokacja
- ↑ Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.