stracić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstraʨ̑iʨ̑], AS: [straćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. tracić)
- (1.1) aspekt dokonany od: tracić
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik stracić czas przyszły prosty stracę stracisz straci stracimy stracicie stracą czas przeszły m straciłem straciłeś stracił straciliśmy straciliście stracili ż straciłam straciłaś straciła straciłyśmy straciłyście straciły n straciłom straciłoś straciło tryb rozkazujący niech stracę strać niech straci straćmy straćcie niech stracą pozostałe formy czas zaprzeszły m straciłem był straciłeś był stracił był straciliśmy byli straciliście byli stracili byli ż straciłam była straciłaś była straciła była straciłyśmy były straciłyście były straciły były n straciłom było straciłoś było straciło było forma bezosobowa czasu przeszłego stracono tryb przypuszczający m straciłbym,
byłbym straciłstraciłbyś,
byłbyś straciłstraciłby,
byłby straciłstracilibyśmy,
bylibyśmy stracilistracilibyście,
bylibyście stracilistraciliby,
byliby straciliż straciłabym,
byłabym straciłastraciłabyś,
byłabyś straciłastraciłaby,
byłaby straciłastraciłybyśmy,
byłybyśmy straciłystraciłybyście,
byłybyście straciłystraciłyby,
byłyby straciłyn straciłobym,
byłobym straciłostraciłobyś,
byłobyś straciłostraciłoby,
byłoby straciłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m stracony, niestracony straceni, niestraceni ż stracona, niestracona stracone, niestracone n stracone, niestracone imiesłów przysłówkowy uprzedni straciwszy rzeczownik odczasownikowy stracenie, niestracenie - przykłady:
- (1.1) Religia jednak straciła wpływ na przodujące umysły z chwilą, gdy dociekanie prawdy istnienia wzięła na siebie filozofia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stracić wzrok
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stracenie n, strata ż, tracenie n, straceniec mos, bezstratność ż
- czas. tracić
- przym. stracony, stratny
- przysł. stratnie
- związki frazeologiczne:
- stracić głowę • stracić rezon • stracić rozum • stracić twarz • lepiej jest swoje stracić niż cudze niesłusznie zyskać
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: tracić
- chorwacki: (1.1) pogubiti
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) потерять
- ukraiński: (1.1) загубити
- wilamowski: (1.1) ȧjbissa
- źródła:
- ↑ Czesław Miłosz, Legendy nowoczesności : eseje okupacyjne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.