stracić rozum (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstraʨ̑iʨ̑ ˈrɔzũm], AS: [straćić rozũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• wym. warsz.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa dokonana
- (1.1) zachowywać się nierozsądnie, irracjonalnie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Musiałem chyba stracić rozum, że uwierzyłem im na słowo i nawet nie spisaliśmy żadnej umowy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) postradać rozum, postradać zmysły, dostać pomieszania zmysłów
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lose one's mind, go out of one's mind, go insane
- duński: (1.1) gå fra forstanden, være fra forstanden
- esperanto: (1.1) perdi la saĝon
- niemiecki: (1.1) den Verstand verlieren, um den Verstand kommen
- rosyjski: (1.1) тронуться рассудком, сойти с ума
- włoski: (1.1) dar di volta il cervello
- źródła:
- ↑ Dorota Jankiewicz, Express Ilustrowany, 27/09/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.