szanować (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃãˈnɔvaʨ̑], AS: [šãnovać], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) mieć szacunek do kogoś lub czegoś, darzyć kogoś lub coś szacunkiem; odnosić się, zwracać się do kogoś z szacunkiem

(1.2) chronić coś przed zniszczeniem, dbać o coś

czasownik zwrotny niedokonany szanować się (dk. brak)

(2.1) darzyć kogoś wzajemnym szacunkiem

(2.2) żyć w zgodzie z własnym sumieniem, mieć poczucie własnej godności

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szanować
czas teraźniejszy		szanuję	szanujesz	szanuje	szanujemy	szanujecie	szanują
czas przeszły	m	szanowałem	szanowałeś	szanował	szanowaliśmy	szanowaliście	szanowali
	ż	szanowałam	szanowałaś	szanowała	szanowałyśmy	szanowałyście	szanowały
	n	szanowałom	szanowałoś	szanowało
tryb rozkazujący		niech szanuję	szanuj	niech szanuje	szanujmy	szanujcie	niech szanują
pozostałe formy czas przyszły m będę szanował, będę szanować będziesz szanował, będziesz szanować będzie szanował, będzie szanować będziemy szanowali, będziemy szanować będziecie szanowali, będziecie szanować będą szanowali, będą szanować ż będę szanowała, będę szanować będziesz szanowała, będziesz szanować będzie szanowała, będzie szanować będziemy szanowały, będziemy szanować będziecie szanowały, będziecie szanować będą szanowały, będą szanować n będę szanowało, będę szanować będziesz szanowało, będziesz szanować będzie szanowało, będzie szanować czas zaprzeszły m szanowałem był szanowałeś był szanował był szanowaliśmy byli szanowaliście byli szanowali byli ż szanowałam była szanowałaś była szanowała była szanowałyśmy były szanowałyście były szanowały były n szanowałom było szanowałoś było szanowało było forma bezosobowa czasu przeszłego szanowano tryb przypuszczający m szanowałbym, byłbym szanował szanowałbyś, byłbyś szanował szanowałby, byłby szanował szanowalibyśmy, bylibyśmy szanowali szanowalibyście, bylibyście szanowali szanowaliby, byliby szanowali ż szanowałabym, byłabym szanowała szanowałabyś, byłabyś szanowała szanowałaby, byłaby szanowała szanowałybyśmy, byłybyśmy szanowały szanowałybyście, byłybyście szanowały szanowałyby, byłyby szanowały n szanowałobym, byłobym szanowało szanowałobyś, byłobyś szanowało szanowałoby, byłoby szanowało imiesłów przymiotnikowy czynny m szanujący, nieszanujący ż szanująca, nieszanująca szanujące, nieszanujące n szanujące, nieszanujące imiesłów przymiotnikowy bierny m szanowany, nieszanowany szanowani, nieszanowani ż szanowana, nieszanowana szanowane, nieszanowane n szanowane, nieszanowane imiesłów przysłówkowy współczesny szanując, nie szanując rzeczownik odczasownikowy szanowanie, nieszanowanie

(2.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szanować się
czas teraźniejszy		szanuję się	szanujesz się	szanuje się	szanujemy się	szanujecie się	szanują się
czas przeszły	m	szanowałem się	szanowałeś się	szanował się	szanowaliśmy się	szanowaliście się	szanowali się
	ż	szanowałam się	szanowałaś się	szanowała się	szanowałyśmy się	szanowałyście się	szanowały się
	n	szanowałom się	szanowałoś się	szanowało się
tryb rozkazujący		niech się szanuję	szanuj się	niech się szanuje	szanujmy się	szanujcie się	niech się szanują
pozostałe formy czas przyszły m będę się szanował, będę się szanować będziesz się szanował, będziesz się szanować będzie się szanował, będzie się szanować będziemy się szanowali, będziemy się szanować będziecie się szanowali, będziecie się szanować będą się szanowali, będą się szanować ż będę się szanowała, będę się szanować będziesz się szanowała, będziesz się szanować będzie się szanowała, będzie się szanować będziemy się szanowały, będziemy się szanować będziecie się szanowały, będziecie się szanować będą się szanowały, będą się szanować n będę się szanowało, będę się szanować będziesz się szanowało, będziesz się szanować będzie się szanowało, będzie się szanować czas zaprzeszły m szanowałem się był szanowałeś się był szanował się był szanowaliśmy się byli szanowaliście się byli szanowali się byli ż szanowałam się była szanowałaś się była szanowała się była szanowałyśmy się były szanowałyście się były szanowały się były n szanowałom się było szanowałoś się było szanowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego szanowano się tryb przypuszczający m szanowałbym się, byłbym się szanował szanowałbyś się, byłbyś się szanował szanowałby się, byłby się szanował szanowalibyśmy się, bylibyśmy się szanowali szanowalibyście się, bylibyście się szanowali szanowaliby się, byliby się szanowali ż szanowałabym się, byłabym się szanowała szanowałabyś się, byłabyś się szanowała szanowałaby się, byłaby się szanowała szanowałybyśmy się, byłybyśmy się szanowały szanowałybyście się, byłybyście się szanowały szanowałyby się, byłyby się szanowały n szanowałobym się, byłobym się szanowało szanowałobyś się, byłobyś się szanowało szanowałoby się, byłoby się szanowało imiesłów przymiotnikowy czynny m szanujący się, nieszanujący się ż szanująca się, nieszanująca się szanujące się, nieszanujące się n szanujące się, nieszanujące się imiesłów przysłówkowy współczesny szanując się, nie szanując się rzeczownik odczasownikowy szanowanie się, nieszanowanie się

przykłady:

(1.1) Szanuję twoją opinię na ten temat, mimo iż sama myślę o tym inaczej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szanować czyjeś zdanie / czyjąś wolność / czyjąś wolę

(1.2) szanować zieleń

synonimy:

(1.1) czcić, liczyć się, poważać; chylić głowę, chylić czoła; przest. szacować

antonimy:

(1.1) lekceważyć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poszanowanie n, szacunek m, szanowanie n

przym. szanowny

czas. uszanować

związki frazeologiczne:

jeśli chcesz być szanowanym, szanuj drugich • kto swego nie ma, ten cudzego nie szanuje

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) respect, esteem; (1.2) look after, take care; (2.1) respect each other; (2.2) have self-respect
• arabski: (1.1) احترم, algier. arab. واقر
• azerski: (1.1) hörmət etmək
• chorwacki: (1.1) poštovati
• czeski: (1.1) vážit si
• esperanto: (1.1) estimi, respekti
• hiszpański: (1.1) respetar; (1.2) cuidar, respetar
• jidysz: (1.1) אַכטן (achtn), אַכפּערן (achpern)
• macedoński: (1.1) почитува
• rosyjski: (1.1) уважать; (1.2) заботиться
• rumuński: (1.1) respecta
• słoweński: (1.1) spoštovati
• susu: (1.1) tantu
• szwedzki: (1.1) akta, högakta, respektera, skatta, uppskatta, värdera, vörda; (1.2) akta, vårda, sköta
• ukraiński: (1.1) шанувати
• wilamowski: (1.1) ahta, aochta
• włoski: (1.1) rispettare, stimare

źródła: