zieleń (język polski)

zieleń (1.1)
zieleń (1.3)
ludzie w zieleni (1.5)
wymowa:
IPA: [ˈʑɛlɛ̃ɲ], AS: [źelẽń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolor zielony
(1.2) zielony barwnik
(1.3) skupisko zielonych roślin (trawy, drzew, krzewów)
(1.4) zielone części roślin
(1.5) ubranie w kolorze zielonym

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: zielenić
odmiana:
(1.1-2,5)
(1.3-4)
przykłady:
(1.1) Aby oddać głębię oceanu, malarka użyła głównie chłodnych zieleni.
(1.2) Swą barwę cukierki zawdzięczają dodatkowi zieleni brylantowej.
(1.3) Zamieszkamy na pięknym osiedlu położonym wśród zieleni.
(1.4) W Zielone Świątki domy ozdabia się zielenią.
(1.5) Hrabina chodziła w zieleni i nosiła najdroższą biżuterię.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odcienie zieleni
(1.2) zieleń brylantowa / malachitowa / diamentowa • zieleń Veronese'a
(1.3) miejska zieleń • pielęgnować / niszczyć zieleń • szanuj zieleń
synonimy:
(1.3) roślinność
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kolor, barwa
hiponimy:
(1.1) malachit, seledyn, oliwka, szmaragd, khaki, turkus
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zielonka ż, zielenica ż, zielenina ż, zieleniatka ż, zieleniak m, zieloność ż, zielnik m, zielone nmos/n
czas. zazielenić, zielenić, zzielenieć, pozielenieć
przym. zielony, zielonawy, zieleniowy, zielonkawy, zieleniuchny, zieleniutki, zieloniuchny, zieloniutki
przysł. zielono, zielonkawo
związki frazeologiczne:
zieleń solferino
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.