obieg (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność fizycznego okrążania czegoś^[1]

(1.2) przepływ cieczy, gazu w danym zamkniętym układzie przewodów i zbiorników

(1.3) krążenie lub rozpowszechnianie się czegoś wśród różnych osób lub w różne miejsca^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obieg	obiegi
dopełniacz	obiegu	obiegów
celownik	obiegowi	obiegom
biernik	obieg	obiegi
narzędnik	obiegiem	obiegami
miejscownik	obiegu	obiegach
wołacz	obiegu	obiegi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) obieg wody / pary / oleju / chłodziwa • obieg pierwotny / wtórny

(1.3) obieg towarów / pieniądzy • drugi obieg • wtórny obieg

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bieg m, obieganie n, obiegnięcie n, obiegówka ż, bieganie n, biegacz m, biegaczka ż, obiegówka ż

czas. biegać ndk., obiegać ndk., obiec dk.

przym. obiegowy, biegowy

przysł. obiegowo

związki frazeologiczne:

być w obiegu • pojawiać się w obiegu / pojawić się w obiegu • puszczać w obieg / puścić w obieg • wchodzić do obiegu / wejść do obiegu • włączać do obiegu / włączyć do obiegu • wprowadzać w obieg / wprowadzić w obieg • wycofać z obiegu / wycofywać z obiegu • wychodzić z obiegu / wyjść z obiegu / wypadać z obiegu / wypaść z obiegu

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) circulation; (1.2) circulation; (1.3) workflow
• esperanto: (1.1) cirkulado; (1.2) cirkulado; (1.3) cirkulado
• rosyjski: (1.2) циркуляция ż; (1.3) оборот m, обращение n

źródła: