trzecio- (język polski)

wymowa:
znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na trzecie miejsce, następstwo, podrzędność lub złą jakość tego, do czego się odnosi drugi człon[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zobacz słowa zaczynające się od „trzecio-”
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. potrajanie n, trojenie n, trojaczki nmos, trojak mrz, trzy n, trzeci mos/mrz
przym. trzeci, potrójny
licz. trzy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. pierwszo- drugo-
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trzecio-” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.