sanki (język polski)

sanki (1.2)

sanki (1.3)

sanki (1.5)

wymowa:

IPA: [ˈsãnʲci], AS: [sãnʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) zdrobn. od: sanie

(1.2) małe sanie do zaprzęgu

(1.3) sport. niewielki pojazd do sportowego lub rekreacyjnego zjeżdżania z góry po śniegu

(1.4) techn. część maszyny lub przyrządu wykonująca ruch ślizgowy

(1.5) środ. fot. zob. gorąca stopka

(1.6) slang. areszt tymczasowy^[1]

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	sanki
dopełniacz	sanek
celownik	sankom
biernik	sanki
narzędnik	sankami
miejscownik	sankach
wołacz	sanki

przykłady:

(1.2) Para koni zaprzężona do prostych fornalskich sanek stała już przed niskimi drzwiami.^[2]

(1.3) Dzieci zjeżdżały z pagórka na sankach.

(1.6) (…) Wyciągają mnie z klatki, straszą pójdziesz za kratki / Zapowiadają sanki bez rymów i szklanki^[3]

składnia:

kolokacje:

(1.3) jeździć na sankach

synonimy:

(1.2) reg. pozn. rodle

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sanny ż, sań nmos, sanna ż, sankarz m, saneczkarstwo n, sankada ż, saneczkarz mos, saneczkarka ż, sanie nmos, zdrobn. saneczki

rzecz. sanie, sań, saneczkarstwo, saneczkarz, sankarz, sanna, sankada, nartosanki

czas. sankować, saneczkować

przym. sankowy, saneczkarski, sanny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.6) pol. sankcja^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: sanie

• angielski: (1.2) toboggan, sledge, sled
• dolnołużycki: (1.2) sańki lm
• esperanto: (1.2) glitilo, glitveturilo
• francuski: (1.2) luge ż, traîneau m
• górnołużycki: (1.2) sanki lm
• hiszpański: (1.2) trineo m
• kataloński: (1.3) trineu m
• niemiecki: (1.2) Schlitten m
• norweski (bokmål): (1.2) kjelke m
• nowogrecki: (1.2) έλκηθρο n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• rosyjski: (1.2) санки lm
• ukraiński: (1.2) санки lm
• węgierski: (1.2) szánkó

źródła: