zaprzęg (język polski)

zaprzęg (1.1) konny

psi zaprzęg (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈzapʃɛ̃ŋk], AS: [zapšẽŋk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zwierzęta pociągowe ciągnące pojazd^[1]

(1.2) mot. pojazd zaprzężony w konie lub inne zwierzęta pociągowe; zob. też zaprzęg w Wikipedii

(1.3) uprząż lub pojazd razem z uprzężą

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zaprzęg	zaprzęgi
dopełniacz	zaprzęgu	zaprzęgów
celownik	zaprzęgowi	zaprzęgom
biernik	zaprzęg	zaprzęgi
narzędnik	zaprzęgiem	zaprzęgami
miejscownik	zaprzęgu	zaprzęgach
wołacz	zaprzęgu	zaprzęgi

przykłady:

(1.1) Psie zaprzęgi używane były od wieków przez Indian. Biali docenili je dopiero w 1896 roku, gdy w Klondike odkryto złoto i zapanowała słynna „gorączka”^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. zaprząg

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) pojazd

hiponimy:

(1.2) biedka, brek, brożek, bryczka, bryka, dorożka, dyliżans, ekwipaż, faeton, fiakier, fura, furmanka, kabriolet, kareta, kariolka, karoca, karykiel, kałamaszka, kocz, kolasa, kolebka, landara, lando, linijka, najtyczanka, omnibus, powóz, soliterka, taczanka, tarantas, wasąg, wizawa, wolant, wóz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaprzęganie n, zaprzęgnięcie n, zaprzęgowy mos, zaprzęga ż, zaprząg mrz

czas. zaprzęgać ndk., zaprząc dk.

przym. zaprzęgowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) horse-drawn cart
• duński: (1.1) spand n
• niemiecki: (1.2) Gespann n
• rosyjski: (1.2) упряжка ż

źródła: