wasąg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvasɔ̃ŋk], AS: [vasõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. pojazd konny z nadwoziem drabinkowym; zob. też wasąg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wasąg wasągi dopełniacz wasąga / wasągu wasągów celownik wasągowi wasągom biernik wasąg wasągi narzędnik wasągiem wasągami miejscownik wasągu wasągach wołacz wasągu wasągi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wóz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Fassung, błędnie wywiedzione z franc. facon[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Władysław Nehring” w: Akademia Umiejętności, Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, Kraków 1913.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.