konny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃nːɨ], AS: [kõ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.,
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) ktoś poruszający się na koniu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik konny konna konne konni konne dopełniacz konnego konnej konnego konnych celownik konnemu konnej konnemu konnym biernik konnego konny konną konne konnych konne narzędnik konnym konną konnym konnymi miejscownik konnym konnej konnym konnych wołacz konny konna konne konni konne nie stopniuje się - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konny konni dopełniacz konnego konnych celownik konnemu konnym biernik konnego konnych narzędnik konnym konnymi miejscownik konnym konnych wołacz konny konni - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jeździec / rycerz konny • oddział konny • wyścigi konne • przejażdżka konna • policja konna • kierat konny • strzelec konny • lekkokonny
- (1.2) pojazd / zaprzęg / wóz / tramwaj konny • bezkonny • parokonny • jednokonny • dwukonny • trójkonny • trzykonny • czterokonny • pięciokonny • sześciokonny • siedmiokonny • ośmiokonny • dziewięciokonny • dziesięciokonny • jedenastokonny • dwunastokonny • trzynastokonny • czternastokonny • piętnastokonny • szesnastokonny • siedemnastokonny • osiemnastokonny • dziewiętnastokonny • dwudziestokonny • trzydziestokonny • czterdziestokonny • pięćdziesięciokonny • sześćdziesięciokonny • siedemdziesięciokonny • osiemdziesięciokonny • dziewięćdziesięciokonny • stukonny • studziesięciokonny • studwudziestokonny • stutrzydziestokonny • stuczterdziestokonny • stupięćdziesięciokonny • stusześćdziesięciokonny • stusiedemdziesięciokonny • stuosiemdziesięciokonny • studziewięćdziesięciokonny • dwustukonny • trzystukonny • czterystukonny • pięciusetkonny • sześciusetkonny • siedmiusetkonny • ośmiusetkonny • dziewięciusetkonny • tysiąckonny (itd.)
- synonimy:
- (2.1) jeździec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koń mzw/mos, konisko n, koniś mzw, konnica ż, konina ż, koniuszy mos
- przym. koński
- przysł. konno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. hippiczny • jeździecki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) horse-drawn
- bułgarski: (1.1) конен; (1.2) конен
- czeski: koňský
- esperanto: (1.1) ĉevala
- interlingua: equestre
- rosyjski: (1.1) конный
- ukraiński: (1.1) кінний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.