konnica (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. wojsk. formacja wojskowa złożona z uzbrojonych jeźdźców konnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konnica konnice dopełniacz konnicy konnic celownik konnicy konnicom biernik konnicę konnice narzędnik konnicą konnicami miejscownik konnicy konnicach wołacz konnico konnice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lekkozbrojna / ciężkozbrojna konnica • białogwardyjska konnica • pułk / szwadron konnicy • atak / szarża / odwrót / ucieczka konnicy
- synonimy:
- (1.1) jazda, kawaleria
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) dragonia, husaria, rajtaria
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konny mos, koń mos/mzw
- przym. konny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cavalry, mounted troops
- bułgarski: (1.1) конница ż
- słoweński: (1.1) konjenica ż
- ukraiński: (1.1) кінно́та ż, кавале́рія ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.