pułk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. duża jednostka wojskowa większa od batalionu i mniejsza od brygady lub dywizji; zob. też pułk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pułk pułki dopełniacz pułku pułków celownik pułkowi pułkom biernik pułk pułki narzędnik pułkiem pułkami miejscownik pułku pułkach wołacz pułku pułki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) oddział
- hiponimy:
- (1.1) regiment
- holonimy:
- (1.1) brygada
- meronimy:
- (1.1) batalion, dywizjon, szwadron[1]
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pułkownik m, pułkownikowa ż, pułkownikostwo n, pułkownikówna ż
- przym. pułkownikowski, pułkowy
- czas. pułkownikować, pułkowniczyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *plkъ lub prasł. *pъlkъ → grupa ludzi[2]
- por. czes. pluk, ros. полк (polk), słc. pluk, słń. polk i ukr. полк (polk)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) regiment
- arabski: (1.1) فوج m
- białoruski: (1.1) полк m
- bułgarski: (1.1) полк m
- czeski: (1.1) pluk m
- esperanto: (1.1) regimento
- francuski: (1.1) régiment m
- interlingua: (1.1) regimento
- japoński: (1.1) 連隊 (れんたい, rentai)
- litewski: (1.1) pulkas m
- niemiecki: (1.1) Regiment n
- nowogrecki: (1.1) σύνταγμα n
- rosyjski: (1.1) полк m
- słowacki: (1.1) pluk m
- słoweński: (1.1) polk m
- ukraiński: (1.1) полк m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Porada „ortografia a historia języka” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.