dyliżans (język polski)

dyliżans (1.1)
wymowa:
IPA: [dɨˈlʲiʒãw̃s], AS: [dylʹižãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czterokołowy, kryty pojazd konny przewozowy; zob. też dyliżans w Wikipedii
(1.2) slang. regionalizm - Gorzów Wielkopolski autobus
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wyruszyliśmy dyliżansem na spotkanie pana Smitha.
(1.1) Wszędzie wywracają się dyliżanse, konie ponoszą, zagryzłszy wędzidła, statki idą na dno, kotły parowe pękają![2]
(1.1) W Gostyniu dobiegają końca prace przy budowie dyliżansu pocztowego, który niebawem wyruszy do Brukseli[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) angielski / konny dyliżans • dyliżans pocztowyjechać / podróżować / przyjechać / powozić dyliżansem • wsiąść do / wsiadać do dyliżansu • dyliżans jeździ / kursuje
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pojazd
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) kozioł, dach, kabina, koło
wyrazy pokrewne:
przym. dyliżansowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. diligence
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Karol Dickens, Klub Pickwicka (wyd. 1936)
  3. z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.