brek (język polski)
brek (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) odkryty czterokołowy pojazd wielokonny z resorami i bocznymi ławkami[1]; zob. też Brek (powóz) w Wikipedii
- (1.2) kolej. budka umiejscowiona na krótszej ścianie wagonu towarowego przeznaczona dla człowieka hamującego pociąg[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brek breki dopełniacz breku breków celownik brekowi brekom biernik brek breki narzędnik brekiem brekami miejscownik breku brekach wołacz breku breki - przykłady:
- (1.1) Zza węgła wyjeżdża rzeczywiście czterokonny brek i powozy[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwukonny / trzykonny / czterokonny brek
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) powóz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) ang. break[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.