bryka (język polski)

bryka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbrɨka], AS: [bryka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duża bryczka

(1.2) pot. mot. samochód

(1.3) przest. resorowany wóz konny; zob. też bryka w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: bryk

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: brykać

odmiana:

(2.1) zob. bryk

przykłady:

(1.2) Mój stary jest bardzo wyluzowany i zawsze zostawia mi swą brykę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bryczka ż

czas. brykać

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Brücke (w znaczeniu „pomost na kołach”)^[1]

(1.2) z gwary szoferskiej < niem. Brücke^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samochód

źródła: