brykać (język polski)
- wymowa:
- IPA: /ˈbrɨ.kat͡ɕ/
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. bryknąć)
- (1.1) pot. biegać żwawo, podskakując
- (1.2) pot. uciekać skądś
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bryk mrz, bryczka ż, bryczuszka ż, bryka ż, brykanie n
- czas. bryknąć dk.
- wykrz. bryk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *brykati
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) caper, frisk, gambol, prance, act up, buck, jaunce
- hiszpański: (1.1) cocear
- niemiecki: (1.1) herumspringen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.