furmanka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [furˈmãnka], AS: [furmãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) towarowy wóz konny; zob. też furmanka w Wikipedii
- (1.2) zawartość furmanki (1.1)
- (1.3) zawód furmana
- (1.4) daw. cztery konie różnej maści używane do zaprzęgu[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik furmanka furmanki dopełniacz furmanki furmanek celownik furmance furmankom biernik furmankę furmanki narzędnik furmanką furmankami miejscownik furmance furmankach wołacz furmanko furmanki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) fura, wóz
- (1.3) furmaństwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. furman mos, furmanienie n, furmaństwo n
- zdrobn. furmaneczka ż
- czas. furmanić ndk.
- przym. furmański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też furmanka w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) фурманка ż, падвода ż
- jidysz: (1.1) פֿור ż (fur), בריקע ż (brike), וואָגן m (wogn)
- rosyjski: (1.1) телега ż, подвода ż
- wilamowski: (1.1) fur ż, fūər ż, für ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.