furmanić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [furˈmãɲiʨ̑], AS: [furmãńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) być furmanem
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik furmanić czas teraźniejszy furmanię furmanisz furmani furmanimy furmanicie furmanią czas przeszły m furmaniłem furmaniłeś furmanił furmaniliśmy furmaniliście furmanili ż furmaniłam furmaniłaś furmaniła furmaniłyśmy furmaniłyście furmaniły n furmaniłom furmaniłoś furmaniło tryb rozkazujący niech furmanię furmań niech furmani furmańmy furmańcie niech furmanią pozostałe formy czas przyszły m będę furmanił,
będę furmanićbędziesz furmanił,
będziesz furmanićbędzie furmanił,
będzie furmanićbędziemy furmanili,
będziemy furmanićbędziecie furmanili,
będziecie furmanićbędą furmanili,
będą furmanićż będę furmaniła,
będę furmanićbędziesz furmaniła,
będziesz furmanićbędzie furmaniła,
będzie furmanićbędziemy furmaniły,
będziemy furmanićbędziecie furmaniły,
będziecie furmanićbędą furmaniły,
będą furmanićn będę furmaniło,
będę furmanićbędziesz furmaniło,
będziesz furmanićbędzie furmaniło,
będzie furmanićczas zaprzeszły m furmaniłem był furmaniłeś był furmanił był furmaniliśmy byli furmaniliście byli furmanili byli ż furmaniłam była furmaniłaś była furmaniła była furmaniłyśmy były furmaniłyście były furmaniły były n furmaniłom było furmaniłoś było furmaniło było forma bezosobowa czasu przeszłego furmaniono tryb przypuszczający m furmaniłbym,
byłbym furmaniłfurmaniłbyś,
byłbyś furmaniłfurmaniłby,
byłby furmaniłfurmanilibyśmy,
bylibyśmy furmanilifurmanilibyście,
bylibyście furmanilifurmaniliby,
byliby furmaniliż furmaniłabym,
byłabym furmaniłafurmaniłabyś,
byłabyś furmaniłafurmaniłaby,
byłaby furmaniłafurmaniłybyśmy,
byłybyśmy furmaniłyfurmaniłybyście,
byłybyście furmaniłyfurmaniłyby,
byłyby furmaniłyn furmaniłobym,
byłobym furmaniłofurmaniłobyś,
byłobyś furmaniłofurmaniłoby,
byłoby furmaniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m furmaniący, niefurmaniący ż furmaniąca, niefurmaniąca furmaniące, niefurmaniące n furmaniące, niefurmaniące imiesłów przymiotnikowy bierny m furmaniony, niefurmaniony furmanieni, niefurmanieni ż furmaniona, niefurmaniona furmanione, niefurmanione n furmanione, niefurmanione imiesłów przysłówkowy współczesny furmaniąc, nie furmaniąc rzeczownik odczasownikowy furmanienie, niefurmanienie - przykłady:
- (1.1) Michał nadal furmanił, zaś jego żona gospodarowała na ziemi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) powozić
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. furman m, furmanka ż, furmaneczka ż, furmanienie n, furmaństwo n
- przym. furmański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ X, B ohater z przypadku ROCZNICA, „Polska Głos Wielkopolski”, 28/04/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.