Indianin (język polski)

Indianin (1.1)

Indianin (2.1)

wymowa:

IPA: [ĩnˈdʲjä̃ɲĩn], AS: [ĩndʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) czerwonoskóry, rdzenny mieszkaniec obu Ameryk, zaliczany do rasy żółtej; zob. też Indianie w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; zob. też Gwiazdozbiór Indianina w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Indianin	Indianie
dopełniacz	Indianina	Indian
celownik	Indianinowi	Indianom
biernik	Indianina	Indian
narzędnik	Indianinem	Indianami
miejscownik	Indianinie	Indianach
wołacz	Indianinie	Indianie

(2.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Indianin
dopełniacz	Indianina
celownik	Indianinowi
biernik	Indianina
narzędnik	Indianinem
miejscownik	Indianinie
wołacz	Indianinie

przykłady:

(1.1) Stwierdzenie to ma szczególne znaczenie w Brazylii, gdzie żyją duże skupiska Indian zaangażowanych w obronę puszczy amazońskiej^[1].

składnia:

kolokacje:

(2.1) leżeć w Indianinie

synonimy:

(1.1) książk. czerwonoskóry; pogard. indianiec; gw. (Górny Śląsk) Indianer

(2.1) skr. Ind

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Indie nmos, indianiec m

forma żeńska Indianka ż

przym. indiański

przysł. indiańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: Hindus (mieszkaniec Indii)

(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

tłumaczenia:

• abenaki: (1.1) alnôba
• angielski: (1.1) (American) Indian; (2.1) Indus
• arabski: (1.1) هندي m; (2.1) الهندي m
• bułgarski: (1.1) индианец m
• duński: (1.1) indianer w
• esperanto: (1.1) indiano
• hiszpański: (1.1) indio m
• kataloński: (2.1) Indi m
• norweski (bokmål): (1.1) indianer m
• norweski (nynorsk): (1.1) indianar m
• nowogrecki: (1.1) Ινδιάνος m
• szwedzki: (1.1) indian w
• ukraiński: (1.1) індіанець m
• włoski: (1.1) indiano m; (2.1) Indiano m

źródła: